Επιμέλεια: Τραγομαλάς Σωτ., Τσιαπάρας Παν.
Η τραπ (trap) μουσική τίθεται ως θέμα συζήτησης σε ποικίλες εκπομπές. Δημοφιλή (viral) γίνονται καθημερινά τέτοια τραγούδια και ακούγονται παντού. Σε αμάξια, κλαμπ και πάρτι ακούγονται ανελλιπώς.
Τα τραγούδια τέτοιων καλλιτεχνών τα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη φήμη, ειδικά στην κοινότητα των εφήβων και μικρών παιδιών. Στο περιεχόμενό τους περιλαμβάνονται υβριστικά σχόλια, υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί των γυναικών, αναφορές σε ναρκωτικά, όπλα και γενικότερα βίαιες και παράνομες συμπεριφορές.
Είναι γνωστό ότι τα πρότυπα των ανηλίκων παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανατροφή τους. Με λανθασμένα παραδείγματα το παιδί θα μεγαλώσει χωρίς αξίες και με ατίθαση συμπεριφορά. Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, τα παιδιά τείνουν να έχουν πρότυπα καλλιτέχνες της τραπ σκηνής, οι οποίοι δεν αποτελούν ορθό παράδειγμα κοινωνικοποίησης Έτσι μεγαλώνοντας τα παιδιά ίσως υιοθετήσουν επίσης παράνομες συνήθειες ακολουθώντας τα μονοπάτια των ειδώλων τους. Τα αποτελέσματα αυτής της επιρροής είναι ήδη εμφανή στην κοινωνική ζωή. Για παράδειγμα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας, κλοπές.
Έχει αποδειχθεί όμως ότι η μουσική αντικατροπτίζει την κατάσταση της κοινωνικής ζωής. Έτσι είναι ανώφελο να κατηγορούμε ένα είδος μουσικής εφόσον στην πραγματικότητα η μουσική εξαρτάται και εμπνέεται από το κοινωνικό σύνολο. Στην εποχή μας η τραπ αντικατοπτρίζει την ψυχολογική κατάσταση του εφήβου και το πως αυτός προσπαθεί να αναδειχθεί μέσω του “αλήτικου” τρόπου ζωής και εκφράζει τους κοινωνικούς προβληματισμούς του.
Για την εξάπλωση αυτού του είδους μουσικής επιδρούν και διάφοροι εξωγενείς παράγοντες. Συγκεκριμένα οι γονείς δεν επιβλέπουν λόγω συνθηκών εργασίας δεν προσφέρουν πνευματική καλλιέργεια στα παιδιά. Άρα είναι συνυπεύθυνοι για τις προβληματικές επιλογές τους. Οι κηδεμόνες είναι υποχρεωμένοι να αποτελούν παράδειγμα για τα παιδιά τους και να τους προσφέρουν θετικά πρότυπα ζωής. Επίσης τα ΜΜΕ, ως υπεύθυνο μέσο ενημέρωσης, διασκέδασης και διαπαιδαγώγησης, εστιάζουν στις υπερβολικές συμπεριφορές των τραγουδιστών της τραπ και όχι σε καλλιεργημένα πρόσωπα τα οποία θα αποτελούν το κατάλληλο παράδειγμα ζωής για τους νέους. Τέλος οι κοινωνικές συνθήκες, όπως η αποξένωση, η ανεργία, η ανέχεια οδηγούν τα παιδιά στην αμφισβήτηση και στις αρνητικές συμπεριφορές.
