Τράπεζα της Ελλάδας

Αναδρομή στην ιστορία του χρήματος

Επιμέλεια: Λιάρου Κ., Βασιλειάδη Ελ.

                Στις 20 Νοεμβρίου 2019 τα τμήματα  Ανθρωπιστικών Σπουδών  (30 μαθητές) και Οικονομίας και Πληροφορικής (25 μαθητές) του σχολείου μας  επισκέφτηκαν το Μουσείο της  Τράπεζας της Ελλάδος, με τη συνοδεία των καθηγητών μας, κυρίων Παριώτη, Μούσιου, Κουρτογιάννη και  Αναγνώστου

.

                Με την είσοδο μας στον χώρο της ξενάγησης, παρατηρήσαμε πως ήταν αρκετά σύγχρονος, κινώντας μας ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον. Η ξεναγός, μας παρουσίασε το ρόλο της τράπεζας, καθώς και τους τρόπους συναλλαγής από τα αρχαία χρόνια έως την σύγχρονη εποχή.

                Αρχικά μας παρουσίασε την ιστορία της λειτουργίας της (1928 έναρξη εργασιών) και τα καθήκοντά της. Οι λειτουργίες της ήταν:  

• Η δυνατότητα έκδοσης τραπεζογραμμάτιων, δηλαδή χαρτονομισμάτων.
• Η παρακολούθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
• Να κατέχει και να διαχειρίζεται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας.
• Να εποπτεύει τα πιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας.
• Η διατήρηση των τραπεζικών λογαριασμών του Ελληνικού Δημοσίου.
• Η επίβλεψη των συστημάτων και των μέσων πληρωμής.
• Η διαχείριση  του συναλλαγματικού αποθέματος και χρυσού της Ελλάδας.
  

                 Σήμερα συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τον έλεγχο της κυκλοφορίας του «Ευρώ» και συνδιαμορφώνει την οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί το γεγονός πως η Ελλάδα κάθε τέσσερα χρόνια πραγματοποιεί την κοπή μιας νέας σειράς νομισμάτων αξίας 2 ευρώ ενόψει των ολυμπιακών αγώνων.

                Επίσης μας έδειξε διάφορους τύπους χρημάτων αλλά και τον τρόπο έκδοσής τους. Οι άνθρωποι ξεκίνησαν με τη μέθοδο της ανταλλαγής προϊόντων και στη συνέχεια πολλοί πολιτισμοί σε όλον τον κόσμο ανέπτυξαν τελικά τη χρήση χρημάτων, των οποίων η αξία βασίζονταν στην αξία του υλικού από το οποίο ήταν φτιαγμένα. Αρκετά υλικά αγαθά από τη φύση είχαν χρησιμοποιηθεί, όπως κοχύλια, ελεφαντόδοντο, πολύτιμα μέταλλα, τα χαρτονομίσματα και τα νομίσματα.      

                Η εκδρομή μας τελείωσε με μια όμορφη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, η οποία προσέφερε στα παιδιά μια ευχάριστη νότα μέσα στην καθημερινή πίεση του διαβάσματος.

Πολυτεχνείο, γιορτή μνήμης

ΕΟΡΤΗ 17^ης ΝΟΕΜΒΡΗ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ

Επιμέλεια: Θωμάκου Ν., Χελάκη Χ.

                Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας πραγματοποιήθηκε επετειακή εορτή για να αποδοθεί φόρος τιμής στους  φοιτητές - πρωταγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Αυτό το καθεστώς επιβλήθηκε από μία ομάδα αξιωματικών του στρατού, με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τη σύμπραξη κι άλλων υψηλόβαθμων στρατιωτικών όπως ήταν ο Σ. Παττακός, ο Ν. Μακαρέζος, οι οποίοι κατέλαβαν ως πραξικοπηματίες την εξουσία ανατρέποντας το δημοκρατικό πολίτευμα στις 21 Απριλίου 1967… Ένα νοσηρό γεγονός που ταλάνιζε την χώρα για επτά συναπτά έτη και εύλογα αποτελεί μία «μαύρη    σελίδα» στην πορεία της ελληνικής ιστορίας…

                Βέβαια, η αντίδραση δεν άργησε να έρθει σε αυτή την επιβληθείσα κατάσταση ανελευθερίας  από την πλευρά του λαού, των απλών πολιτών. Μέσα σε τρία χρόνια και συγκεκριμένα στις 22 Σεπτεμβρίου του 1971, η κηδεία του γνωστού Νομπελίστα ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Σεφέρη κατέληξε να είναι μία σχετικά σιωπηλή αλλά ογκώδη πορεία κατά της δικτατορίας. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Από τότε ακολούθησαν κι άλλες παρόμοιες αντιστασιακές ενέργειες, πολύ πιο έντονες, με πρωτεργάτες τους  επαναστάτες νεαρούς φοιτητές, οι οποίοι υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά της πατρίδας τους, δε δίστασαν να παλέψουν μέχρι τέλους προκειμένου να επικρατήσει η ελευθερία και η δημοκρατία. Δύο αρχές που θέλουμε να χαρακτηρίζουν και τον σημερινό πολιτικό βίο της χώρας μας. Και πρέπει, φυσικά, αν χρειαστεί, να συσπειρωθούμε και να τα υπερασπιστούμε και πάλι, έχοντας τους πρωταγωνιστές των γεγονότων του 1973 ως παραδείγματα προς μίμηση.

                Η γιορτή ξεκίνησε με τους συμμετέχοντες μαθητές να τοποθετούν ένας- ένας γαρύφαλλα σε ένα στεφάνι,  τιμής ένεκεν στους πεσόντες του Πολυτεχνείου. Αμέσως μετά άρχισε η ανάγνωση του χρονικού που περιγράφει παραστατικά τα τότε γεγονότα και τις προσπάθειες εναντίωσης του επαναστατημένου λαού. Κατά τη διάρκεια του χρονικού απαγγέλθηκαν ποιήματα από τα παιδιά, τα οποία έδωσαν εξαιρετικές ερμηνείες (π.χ. «Οι 1050 χιλιόκυκλοι» της Κ. Μητροπούλου, «Εμένα οι φίλοι μου» της Κ. Γώγου, «Φοβάμαι» του Μ. Αναγνωστάκη) και ακούστηκαν ηχογραφημένα αποσπάσματα από δηλώσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές… Αξιομνημόνευτη ήταν η ανταπόκριση δια στόματος της Μαρίας Δαμανάκη με τη φράση «Εδώ Πολυτεχνείο», σήμα κατατεθέν της, και με την γεμάτη αγωνία και δυναμισμό φωνή της να ξεσηκώνει τα πλήθη για αντίσταση εκφωνώντας τα πιο γνωστά συνθήματα της εποχής: ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ. Επιπλέον, αξέχαστη ήταν η στιγμή που, πριν εισβάλει το τανκ στο Πολυτεχνείο, ο εκφωνητής Δημήτρης Παπαχρήστος έψελνε με συγκίνηση και περηφάνεια τον Εθνικό  Ύμνο.

                Ακόμα, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα που δημιούργησε το μουσικό σχήμα του σχολείου με τραγούδια που αποτυπώνουν την κρίσιμη κατάσταση που βίωναν την περίοδο εκείνη οι άνθρωποι, όντας εξιλαστήρια θύματα της πολιτικής σαθρότητας των δικτατόρων (όπως τα «Μαλαματένια λόγια» του Μ. Ελευθερίου, το «Κάποτε θα έρθουν» των Λ. Παπαδόπουλου και του Γ. Θεοδωράκη κ.α.) και  κάποια που εκφράζουν κ την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, ιδίως το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» του Δ. Τσακνή στο οποίο μάλιστα υπήρχε ενεργή συμμετοχή του κοινού, κάτι που μας «εξέπληξε ευχάριστα»! Με λίγα λόγια, τόσο τα παιδιά που παρουσίασαν το χρονικό όσο και εκείνα που πλαισίωσαν τη γιορτή με τις συγκινησιακά φορτισμένες απαγγελίες τους, αλλά και τα παιδιά της χορωδίας με τις φωνές τους «χρωμάτισαν» με τον καλύτερο τρόπο τη σχολική εορτή.

Σημαντική στο τέλος της γιορτής  ήταν η παρέμβαση - δήλωση του κου Διευθυντή, Ιω. Ευθυμιάδη, ο οποίος, επαινώντας την προσπάθεια  των συντελεστών της γιορτής, υπενθύμισε σε όλους μας ότι δεν πρέπει να λησμονούμε την ιστορία της χώρας μας για να μη χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα γιατί: «Λαός χωρίς παρελθόν δεν έχει μέλλον». Η εορτή έκλεισε με το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου.

                Ήταν πράγματι μία ιδιαίτερα αξιόλογη γιορτή που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας!!! Κι όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν σε καμία περίπτωση χωρίς την καθοδήγηση και την πολύτιμη βοήθεια των καθηγητριών κας Μπουγιέση και κας Σουλή που ανέλαβαν τη γενική επιμέλεια της γιορτής, του κου Τσάκαλου, που ήταν υπεύθυνος του μουσικού κομματιού της επετειακής αυτής εκδήλωσης καθώς και των παρακάτω μαθητών - συντελεστών:

Το χρονικό διάβασαν: Κουρλέτη Μαίρη , Σίμος Βασίλης

Πεζά & ποιήματα διαβάστηκαν από τους: Κωβαίου Δήμητρα, Χελάκη Χριστιάννα, Θωμάκου Ναυσικά, Θεοδόση Δημήτρη ,Τζίτζο Σωτήρη , Πούλου Στέλλα, Μανίκα Σταυρούλα, Παντρά Κατερίνα και Σταθακόπουλο Άγγελο.

Το μουσικό σχήμα του σχολείου: Αρμόνιο: Έλενα Βασιλειάδη, Κιθάρα: Φρέρη Έλλη Σαξόφωνο: Ζενέτου Ρόκκου Ερωφίλη, Τουμπερλέκι: Χολέβας Δημήτρης Λύρα: Παυλίδης Γιώργος

και στις ερμηνείες των τραγουδιών  συμμετείχαν: Φρέρη Έλλη, Κρητικού Άννα , Πουλικίδου Νικολέττα, Ζενέτου -  Ρόκκου Ερωφίλη, Αναστασοπούλου Βίβιαν, Θεοδόσης Δημήτρης.

GRAFFITI

Το graffiti μέσα απ’ τους μαθητές

Επιμελήθηκαν τη συνέντευξη οι μαθήτριες: Ελ. Σκαμνάκη, Μ. Συνενάκη, Σ. Σιώμου

Οι μαθητές του τμήματος Β'4 του 3^ου ΓΕΛ Αγ. Αναργύρων, Ν. Στεργίου, Αλ. Ψύλλος, Λ. Σερέτης και Ν. Τσαγκαράκη, εμπνευσμένοι από ένα σχέδιο, αποφάσισαν να διακοσμήσουν το σχολείο με ένα καλόγουστο και με νόημα, σύγχρονο graffiti.

1.Πώς και από πού εμπνευστήκατε το θέμα;

Είχαμε πάει σε μία έκθεση τέχνης και αυτό το σχέδιο μας τράβηξε την προσοχή, οπότε αποφασίσαμε να διακοσμήσουμε έναν τοίχο του σχολείου μας με αυτό.

2.Τι αντιπροσωπεύει για εσάς;

Το συγκεκριμένο σχέδιο μας φέρνει αναμνήσεις απ’ την παιδική μας ηλικία καθώς ήταν ένα από τα αγαπημένα μας επιτραπέζια.

3.Θα θέλατε να περάσετε κάποιο κοινωνικό μήνυμα μέσα από το σχέδιό σας;

Στο σχέδιο απεικονίζεται ο χαρακτήρας της Monopoly που κρατάει μια σακούλα λεφτά απομακρύνοντας την γιατί τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.

4.Θα το ακολουθούσατε στο μέλλον ως επάγγελμα και αν ναι, γιατί;

Θα μας ενδιέφερε να ασχοληθούμε με αυτό επαγγελματικά όμως η τέχνη του graffiti δεν έχει καλλιεργηθεί στην Ελλάδα, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε από αυτό, οπότε θα το συνεχίσουμε ως hobby.

5.Πιστεύετε ότι το graffiti έχει απήχηση περισσότερο στους νέους παρά στις μεγαλύτερες ηλικίες;

Σίγουρα ναι, καθώς οι μεγαλύτεροι το αντιλαμβάνονται ως βανδαλισμό δημοσίων χώρων, ενώ εμείς το αντιμετωπίζουμε ως ένα είδος τέχνης.

6.Έχετε κάνει κι άλλα graffiti εκτός σχολείου;

Ναι, τα οποία απεικονίζουν αγαπημένα μας σχέδια όπως το λογότυπο της ομάδας μας κ.τ.λ.

7.Πόσο χρόνο αφιερώσατε για αυτό το σχέδιο;

2,5 ώρες, όμως υπάρχουν και σχέδια που μας παίρνουν μέχρι 4 ώρες.

8.Πώς λειτουργεί η τέχνη στην ψυχολογία σας;

Μας ευχαριστεί γιατί είναι πιο ωραίο να περνάμε από έναν δρόμο ο οποίος θα έχει αναμνήσεις ανθρώπων και όμορφα σχέδια παρά από έναν μονόχρωμο, μουντό τοίχο.

9.Σκοπεύετε να κάνετε κι άλλα σχέδια στο χώρο του σχολείου;

Θα θέλαμε πολύ, όμως υπάρχουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι μας εμποδίζουν. Αρχικά, ένας κύριος παράγοντας είναι το οικονομικό θέμα, καθώς για μία τέτοια ζωγραφιά χρειάζονται υλικά, χρώματα, κ. λ. π. Επίσης, θα πρέπει να μας δοθεί άδεια από τη διεύθυνση.

10.Σας έχει τύχει ποτέ κάποιο περιστατικό ενώ σχεδιάζετε;

Ήμασταν σε ένα πάρκο και κάναμε graffiti πάνω σε ένα εγκαταλελειμμένο φορτηγό, μέχρι που πέρασε η αστυνομία και μας κυνήγησε. Παρ’ όλα αυτά καταφέραμε να ξεφύγουμε.

Ευχαριστούμε  για τον χρόνο σας! Μακάρι να κάνετε κι άλλα  σχέδια στο μέλλον.