Χριστούγεννα, ημέρες αγάπης

                                          Η Κιβωτός του Κόσμου

επιμέλεια: Λάνα Κριστίνα, Κάρλου Χριστίνα

     Το 3ο ΓΕΛ Αγ. Αναργύρων αποφάσισε να κάνει μια κίνηση αλληλεγγύης και αγάπης προς τα μικρά παιδιά και τις οικογένειές τους. Οικογένειες που έχουν πραγματικά ανάγκη μια αγκαλιά, μια στήριξη ειδικά αυτές τις γιορτινές μέρες που όλοι τις περνούν οικογενειακά μοιράζοντας αγάπη με δώρα γύρω από το γιορτινό τραπέζι.

      Έτσι, κι εμείς θελήσαμε με να προσφέρουμε τα αναγκαία για το γιορτινό τραπέζι της «Κιβωτού του Κόσμου» δίνοντας με τον δικό μας τρόπο χαμόγελα στα πρόσωπά τους. Μαζέψαμε, λοιπόν, τρόφιμα απ' όλες τις τάξεις του σχολείου μας και την Παρασκευή 20/12/19  επισκεφτήκαμε ως τμήμα Β2 (21 μαθητές)  και με συνοδούς τις κυρίες Παρασκευά και Κλειδή τον χώρο  που περνούν τον περισσότερο χρόνο  της ημέρας τους.

      Εκεί ο υπεύθυνος του κτηρίου και η μια από τις παιδαγωγούς μας οδήγησαν στην αίθουσα της εκκλησίας, όπου υπήρχε βιντεοπροβολέας και καθίσματα για να μας μιλήσουν για το έργο τους και να λύσουν πολλές από τις απορίες μας. Μας μίλησαν για τις γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους  αντιμετωπίζοντας δυσβάστακτα προβλήματα οικονομικά, κοινωνικά και φυσικά ψυχολογικά. «Η μεγάλη δυσκολία είναι να την κάνεις να πιστέψει στον εαυτό της» μας είπαν. «Δηλαδή, να πιστέψει ότι η ανατροφή του παιδιού της μπορεί να την φέρει σε πολύ καλό  επίπεδο και η προοπτική αυτής της ζωής να είναι η καλύτερη δυνατή». Έπειτα μας έκαναν ξενάγηση σε όλα τα μέρη του κτηρίου όπως για παράδειγμα στην τραπεζαρία, στα μουσικά όργανα, στον χώρο με τα παιχνίδια κλπ.

     Φεύγοντας μας ευχαρίστησαν για την υποστηρικτική μας πράξη και μοιραστήκαμε ευχές και αγκαλιές, που είπαν παραπάνω απ' όσα μπορεί η γλώσσα. Γεμίσαμε τις καρδιές μας με τρυφερά αισθήματα, γίναμε καλύτεροι άνθρωποι και είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε το νέο έτος με διάθεση για περισσότερες εθελοντικές κινήσεις για όποιον το έχει ανάγκη.

Ημερολόγιο λεωφορείου Αθήνας - Θεσσαλονίκης

                                              Μ’ ΑΝΑΖΗΤΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ….

Επιμέλεια: Θωμάκου Ναυσικά

                

      Έφτασε ο χειμώνας. Και αυτό σημαίνει πενταήμερη εκδρομή για την Γ’ Λυκείου. Φέτος ο προορισμός μας ορίστηκε η Μακεδονία.

         Την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019 , περίπου στις 9 το πρωί, 73 μαθητές και τέσσερεις συνοδοί- καθηγητές (κος Παριώτης, κα Καραμάνη, κα Κατσαρού και κος Τσάκαλος) ξεκινήσαμε για την πενθήμερη εκδρομή μας  στη Θεσσαλονίκη. Μετά από δύο στάσεις, στις Θερμοπύλες και στα Τέμπη, φτάσαμε το απόγευμα στο ξενοδοχείο GRANDE HOTEL PALACE. Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας και μετά απολαύσαμε το δείπνο μας στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Η βραδινή μας έξοδος ήταν στο  «Kazaviti»  στα Λαδάδικα όπου χορέψαμε και διασκεδάσαμε «με την ψυχή μας» με τη ρεμπέτικη κομπανία του!!!

         Τη δεύτερη μέρα, Τρίτη 10 Δεκεμβρίου, μετά το πλούσιο πρωινό μας, επισκεφτήκαμε το οχυρό Ρούπελ στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Το οχυρό Ρούπελ αποτελεί  ένα αμυντικό συγκρότημα με καταφύγια 1849 μέτρων και μήκος στοών 4251 μέτρων, κατασκευασμένο δυτικά του όρους Τσιγγέλι , στον ποταμό Στρυμόνα. Η έντονη ομίχλη δεν έκανε εφικτή την επίσκεψή μας στη λίμνη Κερκίνη. Το απόγευμα είχαμε ελεύθερο χρόνο για να δούμε την πόλη της Θεσσαλονίκης ,αλλά … «υπό βροχή»!Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και μετά το φαγητό μας ετοιμάστηκαμε για τη βραδινή μας έξοδο και πήγαμε στο κλαμπ «Ρουά Ματ», όπου περάσαμε τέλεια χορεύοντας ξέφρενα με υπέροχους συνοδούς μας …!!!

        Την τρίτη μέρα, Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου, περίπου στις 10 το πρωί ξεκινήσαμε την περιήγηση και τη γνωριμία μας με τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης της Θεσσαλονίκης. Επισκεφτήκαμε τον Ναό του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της Θεσσαλονίκης ,στο υπόγειο του οποίου βρίσκεται ο χώρος μαρτυρίου του. Η επίσκεψή μας στην Άνω Πόλη και στο Βυζαντινό Μουσείο, μας έδωσε ένα στίγμα από τη «φυσιογνωμία» της όμορφης αυτής πόλης! Όλο το απόγευμά μας το περάσαμε στο κέντρο της πόλης, όπου φάγαμε, πήραμε πολλά δώρα για τους δικούς μας και βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες!... Το βράδυ διασκεδάσαμε χορεύοντας μέχρι αργά στο κλαμπ VOGUE.

          Και φτάνουμε στην προτελευταία μέρα της εκδρομής, Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Ο υπέροχος καιρός μάς βοήθησε να χαρούμε τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας και να ξεναγηθούμε στο μουσείο της, με τους  βασιλικούς τάφους.  Όλος ο χώρος μας προκάλεσε δέος και θαυμασμό! Μεγάλη εντύπωση μάς προξένησε το χρυσό στέμμα της συζύγου (ίσως της Ευρυδίκης – Κλεοπάτρας) του βασιλιά Φιλίππου του Β’. Ακολούθησε η επίσκεψή μας στην Έδεσσα και τους υπέροχους καταρράκτες της. Η γαλήνη και η ομορφιά του φυσικού χώρου ήταν κάτι το μαγικό, που μας ενέπνευσε να βγάλουμε πολλές φωτογραφίες με τους συμμαθητές, αλλά και  με τους καθηγητές μας! Το απόγευμα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και μετά το δείπνο μας. Αργότερα, πήγαμε σ’ ένα ρεμπετάδικο που λεγόταν «Η φωλιά του κόκορα», όπου περάσαμε «αξέχαστα»….!!!

            

         Μ’ αυτά και μ’ αυτά, έφτασε και η μέρα της αναχώρησής μας, Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου, για την Αθήνα. Μετά από δύο στάσεις στα Τέμπη και τα Καμένα Βούρλα, φτάσαμε στο σχολείο μας, περίπου στις 7.30 το βράδυ. Η εκδρομή μας είχε τελειώσει…    Μακάρι να είχαμε ακόμα δύο τρεις μέρες στη διάθεσή μας για να «χορτάσουμε»  τις ομορφιές της Θεσσαλονίκης και να ξεφύγουμε  για λίγο από την πίεση της καθημερινότητας.

        Ήταν τελικά μια όμορφη εκδρομή , όπου γνωρίσαμε μέρη που δεν είχαμε ξαναδεί. Ήρθαμε πιο κοντά με τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας και ζήσαμε μια εμπειρία που θα θυμόμαστε για πάντα!!!...

«Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα;»

«Απόψε έχει Θέατρο....»

Επιμέλεια:  Φαλλιέρα Βασιλική

                Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019 το σχολείο μας (71 μαθητές, καθηγητές και κηδεμόνες) επισκέφθηκε το Θέατρο «Τζένη Καρέζη» και παρακολούθησε την θεατρική παράσταση «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα; » του Σάιμον Στήβενς.

                Το απόγευμα της Κυριακής, στις 5:30 ώρα,  με την υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Κατσαρού οι μαθητές, οι καθηγητές και οι κηδεμόνες συγκεντρωθήκαμε έξω από το σχολείο και επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν. Αφού οι καθηγητές έλεγξαν ότι όλοι ήμασταν εκεί τα πούλμαν ξεκίνησαν και κατευθυνθήκαμε προς το θέατρο «Τζένη Καρέζη». Όταν φτάσαμε η κ. Κατσαρού μας έδωσε τα εισιτήριά μας και μας ενημέρωσε για τη θεατρική παράσταση.

                Ως προς την υπόθεση, βρισκόμαστε 7 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Ο δεκαπεντάχρονος Κρίστοφερ στέκεται δίπλα στον σκοτωμένο σκύλο της γειτόνισσάς του, της κ. Σίαρς, που τον έχουν καρφώσει με ένα δικράνι. Η κ. Σίαρς θα καλέσει την αστυνομία, και ο Κρίστοφερ για πρώτη φορά στη ζωή του θα οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα, όπου θα του γίνει σύσταση. Παρά την απαγόρευσή του πατέρα του, ο Κρίστοφερ αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του σκοτωμένου σκύλου, γιατί πιστεύει πως ο δολοφόνος πρέπει να βρεθεί και να τιμωρηθεί. Με την ενθάρρυνση της δασκάλας του, θα καταγράψει όλα τα στοιχεία που θα συγκεντρώσει σ’ ένα βιβλίο, που θα γίνει και θεατρικό έργο για τη σχολική γιορτή...

                Ο Κρίστοφερ έχει φοβερό μυαλό και εξαιρετικές ικανότητες στα μαθηματικά, σκοντάφτει όμως στα απλά πράγματα της καθημερινής ζωής. Δεν έχει τολμήσει ποτέ να απομακρυνθεί μόνος του από το σπίτι του, δεν ανέχεται να τον αγγίζει κανείς και δεν εμπιστεύεται τους ξένους. Η αστυνομική του έρευνα, που θα τον βγάλει για πρώτη φορά έξω από το σπίτι του, θα φέρει τη ζωή του τα πάνω κάτω. Ο Κρίστοφερ θα βρει τη χαμένη μητέρα του, θα καταλάβει πως η αγάπη των δικών του είναι μπερδεμένη με μυστικά και ψέματα και θα συνειδητοποιήσει τις δυνάμεις που θα του επιτρέψουν να προχωρήσει στη ζωή... 

                Ήταν μια υπέροχη παράσταση η οποία μας συγκίνησε αλλά και μας έκανε να γελάσουμε. Μέσα από ένα παιδί τις ηλικίας μας το οποίο είχε αυτισμό μας έκανε να καταλάβουμε ότι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε και να το προσπαθήσουμε. Επίσης  είδαμε ότι η οικογένειά μας είναι πάντα εκεί για εμάς ακόμη και αν πολλές φορές μπορεί να υπάρχουν κάποιες αναταραχές. Μέσα από ελάχιστα σκηνικά μέσα, έβαλαν την φαντασία του καθ’ ενός να δουλέψει. Ήταν μια φανταστική παράσταση όπου άξιζε όλοι να την παρακολουθήσουν.  

.... στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών

“Μικροί Σέρλοκ...”

Επιμέλεια: Τζίτζος Σ., Σώζου Β., Τριάντου Η., Στάση Α.

    Στις 21 Νοεμβρίου 2019, ημέρα Πέμπτη, η Β’ Λυκείου  του σχολείου μας (84 μαθητές) πραγματοποίησε μια εκπαιδευτική εκδρομή στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών .

      Με μία  διάθεση ερευνητική, λοιπόν, φτάσαμε στον προορισμό μας. Αρχικά, οι υπεύθυνοι μας έδειξαν συνοπτικά σε μία συνοπτική  παρουσίαση τα βασικά στοιχεία και τον τρόπο λειτουργίας του εγκληματολογικού τομέα. Λόγω της μεγάλης συμμετοχής, χωριστήκαμε σε τρεις υποομάδες και είχαμε μία ξενάγηση στα περισσότερα τμήματά του. Ξεκινώντας την ξενάγηση αυτή, είδαμε τα υπερσύγχρονα μηχανήματα που βοηθούν στην έρευνα. Μεγαλύτερη εντύπωση μας έκαναν τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια και το πλήθος των Η/Υ που υπήρχαν στην μονάδα.

       Στη συνέχεια, περιηγηθήκαμε στο τμήμα βαλλιστικού ελέγχου, όπου μας έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο ελέγχονται οι κάλυκες και οι σφαίρες, ώστε να εξακριβωθεί η προέλευσή τους. Έπειτα, επισκεφθήκαμε το βιοχημικό τμήμα ανάλυσης δεδομένων, στο οποίο μάθαμε για το πώς επηρεάζουν την έρευνα τα ευρήματα από τον τόπο του εγκλήματος π.χ. ίχνη από σόλες παπουτσιών, δακτυλικά αποτυπώματα ή λεκέδες αίματος κ.α.  Ειδικό τμήμα υπάρχει και για την ανάλυση των δακτυλικών αποτυπωμάτων που βοηθά στην ταυτοποίηση του δράστη ή του θύματος, ενώ έγινε αναφορά και για το τμήμα έρευνας πλαστογραφίας π.χ. διαβατηρίων ή χαρτονομισμάτων.

     Επιπλέον είδαμε μία αναπαράσταση σκηνής εγκλήματος με πραγματικούς κάλυκες, φωτογραφικό εξοπλισμό και κορδέλες ασφαλείας, ώστε να εμπεδώσουμε ευκολότερα τη σημασία και τη λειτουργία του φωτογραφικού εργαστηρίου. Τέλος, βρεθήκαμε στο τμήμα πληροφορικής που ασχολείται με το ηλεκτρονικό έγκλημα.

        Σημαντικό ήταν το γεγονός ότι οι άνθρωποι ήταν ανοιχτοί στις απορίες μας, ευδιάθετοι και πολύ κατατοπιστικοί. Απ’ αυτούς επίσης, ένας μαθητής έλαβε μια κούπα ως αναμνηστικό δώρο. Ήταν μία πολύ ωραία εμπειρία, την οποία θα προτείναμε ανεπιφύλακτα και σε άλλα σχολεία.

Τράπεζα της Ελλάδας

Αναδρομή στην ιστορία του χρήματος

Επιμέλεια: Λιάρου Κ., Βασιλειάδη Ελ.

                Στις 20 Νοεμβρίου 2019 τα τμήματα  Ανθρωπιστικών Σπουδών  (30 μαθητές) και Οικονομίας και Πληροφορικής (25 μαθητές) του σχολείου μας  επισκέφτηκαν το Μουσείο της  Τράπεζας της Ελλάδος, με τη συνοδεία των καθηγητών μας, κυρίων Παριώτη, Μούσιου, Κουρτογιάννη και  Αναγνώστου

.

                Με την είσοδο μας στον χώρο της ξενάγησης, παρατηρήσαμε πως ήταν αρκετά σύγχρονος, κινώντας μας ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον. Η ξεναγός, μας παρουσίασε το ρόλο της τράπεζας, καθώς και τους τρόπους συναλλαγής από τα αρχαία χρόνια έως την σύγχρονη εποχή.

                Αρχικά μας παρουσίασε την ιστορία της λειτουργίας της (1928 έναρξη εργασιών) και τα καθήκοντά της. Οι λειτουργίες της ήταν:  

• Η δυνατότητα έκδοσης τραπεζογραμμάτιων, δηλαδή χαρτονομισμάτων.
• Η παρακολούθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
• Να κατέχει και να διαχειρίζεται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας.
• Να εποπτεύει τα πιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας.
• Η διατήρηση των τραπεζικών λογαριασμών του Ελληνικού Δημοσίου.
• Η επίβλεψη των συστημάτων και των μέσων πληρωμής.
• Η διαχείριση  του συναλλαγματικού αποθέματος και χρυσού της Ελλάδας.
  

                 Σήμερα συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τον έλεγχο της κυκλοφορίας του «Ευρώ» και συνδιαμορφώνει την οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί το γεγονός πως η Ελλάδα κάθε τέσσερα χρόνια πραγματοποιεί την κοπή μιας νέας σειράς νομισμάτων αξίας 2 ευρώ ενόψει των ολυμπιακών αγώνων.

                Επίσης μας έδειξε διάφορους τύπους χρημάτων αλλά και τον τρόπο έκδοσής τους. Οι άνθρωποι ξεκίνησαν με τη μέθοδο της ανταλλαγής προϊόντων και στη συνέχεια πολλοί πολιτισμοί σε όλον τον κόσμο ανέπτυξαν τελικά τη χρήση χρημάτων, των οποίων η αξία βασίζονταν στην αξία του υλικού από το οποίο ήταν φτιαγμένα. Αρκετά υλικά αγαθά από τη φύση είχαν χρησιμοποιηθεί, όπως κοχύλια, ελεφαντόδοντο, πολύτιμα μέταλλα, τα χαρτονομίσματα και τα νομίσματα.      

                Η εκδρομή μας τελείωσε με μια όμορφη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, η οποία προσέφερε στα παιδιά μια ευχάριστη νότα μέσα στην καθημερινή πίεση του διαβάσματος.

Πολυτεχνείο, γιορτή μνήμης

ΕΟΡΤΗ 17^ης ΝΟΕΜΒΡΗ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ

Επιμέλεια: Θωμάκου Ν., Χελάκη Χ.

                Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας πραγματοποιήθηκε επετειακή εορτή για να αποδοθεί φόρος τιμής στους  φοιτητές - πρωταγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Αυτό το καθεστώς επιβλήθηκε από μία ομάδα αξιωματικών του στρατού, με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τη σύμπραξη κι άλλων υψηλόβαθμων στρατιωτικών όπως ήταν ο Σ. Παττακός, ο Ν. Μακαρέζος, οι οποίοι κατέλαβαν ως πραξικοπηματίες την εξουσία ανατρέποντας το δημοκρατικό πολίτευμα στις 21 Απριλίου 1967… Ένα νοσηρό γεγονός που ταλάνιζε την χώρα για επτά συναπτά έτη και εύλογα αποτελεί μία «μαύρη    σελίδα» στην πορεία της ελληνικής ιστορίας…

                Βέβαια, η αντίδραση δεν άργησε να έρθει σε αυτή την επιβληθείσα κατάσταση ανελευθερίας  από την πλευρά του λαού, των απλών πολιτών. Μέσα σε τρία χρόνια και συγκεκριμένα στις 22 Σεπτεμβρίου του 1971, η κηδεία του γνωστού Νομπελίστα ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Σεφέρη κατέληξε να είναι μία σχετικά σιωπηλή αλλά ογκώδη πορεία κατά της δικτατορίας. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Από τότε ακολούθησαν κι άλλες παρόμοιες αντιστασιακές ενέργειες, πολύ πιο έντονες, με πρωτεργάτες τους  επαναστάτες νεαρούς φοιτητές, οι οποίοι υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά της πατρίδας τους, δε δίστασαν να παλέψουν μέχρι τέλους προκειμένου να επικρατήσει η ελευθερία και η δημοκρατία. Δύο αρχές που θέλουμε να χαρακτηρίζουν και τον σημερινό πολιτικό βίο της χώρας μας. Και πρέπει, φυσικά, αν χρειαστεί, να συσπειρωθούμε και να τα υπερασπιστούμε και πάλι, έχοντας τους πρωταγωνιστές των γεγονότων του 1973 ως παραδείγματα προς μίμηση.

                Η γιορτή ξεκίνησε με τους συμμετέχοντες μαθητές να τοποθετούν ένας- ένας γαρύφαλλα σε ένα στεφάνι,  τιμής ένεκεν στους πεσόντες του Πολυτεχνείου. Αμέσως μετά άρχισε η ανάγνωση του χρονικού που περιγράφει παραστατικά τα τότε γεγονότα και τις προσπάθειες εναντίωσης του επαναστατημένου λαού. Κατά τη διάρκεια του χρονικού απαγγέλθηκαν ποιήματα από τα παιδιά, τα οποία έδωσαν εξαιρετικές ερμηνείες (π.χ. «Οι 1050 χιλιόκυκλοι» της Κ. Μητροπούλου, «Εμένα οι φίλοι μου» της Κ. Γώγου, «Φοβάμαι» του Μ. Αναγνωστάκη) και ακούστηκαν ηχογραφημένα αποσπάσματα από δηλώσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές… Αξιομνημόνευτη ήταν η ανταπόκριση δια στόματος της Μαρίας Δαμανάκη με τη φράση «Εδώ Πολυτεχνείο», σήμα κατατεθέν της, και με την γεμάτη αγωνία και δυναμισμό φωνή της να ξεσηκώνει τα πλήθη για αντίσταση εκφωνώντας τα πιο γνωστά συνθήματα της εποχής: ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ. Επιπλέον, αξέχαστη ήταν η στιγμή που, πριν εισβάλει το τανκ στο Πολυτεχνείο, ο εκφωνητής Δημήτρης Παπαχρήστος έψελνε με συγκίνηση και περηφάνεια τον Εθνικό  Ύμνο.

                Ακόμα, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα που δημιούργησε το μουσικό σχήμα του σχολείου με τραγούδια που αποτυπώνουν την κρίσιμη κατάσταση που βίωναν την περίοδο εκείνη οι άνθρωποι, όντας εξιλαστήρια θύματα της πολιτικής σαθρότητας των δικτατόρων (όπως τα «Μαλαματένια λόγια» του Μ. Ελευθερίου, το «Κάποτε θα έρθουν» των Λ. Παπαδόπουλου και του Γ. Θεοδωράκη κ.α.) και  κάποια που εκφράζουν κ την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, ιδίως το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» του Δ. Τσακνή στο οποίο μάλιστα υπήρχε ενεργή συμμετοχή του κοινού, κάτι που μας «εξέπληξε ευχάριστα»! Με λίγα λόγια, τόσο τα παιδιά που παρουσίασαν το χρονικό όσο και εκείνα που πλαισίωσαν τη γιορτή με τις συγκινησιακά φορτισμένες απαγγελίες τους, αλλά και τα παιδιά της χορωδίας με τις φωνές τους «χρωμάτισαν» με τον καλύτερο τρόπο τη σχολική εορτή.

Σημαντική στο τέλος της γιορτής  ήταν η παρέμβαση - δήλωση του κου Διευθυντή, Ιω. Ευθυμιάδη, ο οποίος, επαινώντας την προσπάθεια  των συντελεστών της γιορτής, υπενθύμισε σε όλους μας ότι δεν πρέπει να λησμονούμε την ιστορία της χώρας μας για να μη χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα γιατί: «Λαός χωρίς παρελθόν δεν έχει μέλλον». Η εορτή έκλεισε με το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου.

                Ήταν πράγματι μία ιδιαίτερα αξιόλογη γιορτή που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας!!! Κι όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν σε καμία περίπτωση χωρίς την καθοδήγηση και την πολύτιμη βοήθεια των καθηγητριών κας Μπουγιέση και κας Σουλή που ανέλαβαν τη γενική επιμέλεια της γιορτής, του κου Τσάκαλου, που ήταν υπεύθυνος του μουσικού κομματιού της επετειακής αυτής εκδήλωσης καθώς και των παρακάτω μαθητών - συντελεστών:

Το χρονικό διάβασαν: Κουρλέτη Μαίρη , Σίμος Βασίλης

Πεζά & ποιήματα διαβάστηκαν από τους: Κωβαίου Δήμητρα, Χελάκη Χριστιάννα, Θωμάκου Ναυσικά, Θεοδόση Δημήτρη ,Τζίτζο Σωτήρη , Πούλου Στέλλα, Μανίκα Σταυρούλα, Παντρά Κατερίνα και Σταθακόπουλο Άγγελο.

Το μουσικό σχήμα του σχολείου: Αρμόνιο: Έλενα Βασιλειάδη, Κιθάρα: Φρέρη Έλλη Σαξόφωνο: Ζενέτου Ρόκκου Ερωφίλη, Τουμπερλέκι: Χολέβας Δημήτρης Λύρα: Παυλίδης Γιώργος

και στις ερμηνείες των τραγουδιών  συμμετείχαν: Φρέρη Έλλη, Κρητικού Άννα , Πουλικίδου Νικολέττα, Ζενέτου -  Ρόκκου Ερωφίλη, Αναστασοπούλου Βίβιαν, Θεοδόσης Δημήτρης.

GRAFFITI

Το graffiti μέσα απ’ τους μαθητές

Επιμελήθηκαν τη συνέντευξη οι μαθήτριες: Ελ. Σκαμνάκη, Μ. Συνενάκη, Σ. Σιώμου

Οι μαθητές του τμήματος Β'4 του 3^ου ΓΕΛ Αγ. Αναργύρων, Ν. Στεργίου, Αλ. Ψύλλος, Λ. Σερέτης και Ν. Τσαγκαράκη, εμπνευσμένοι από ένα σχέδιο, αποφάσισαν να διακοσμήσουν το σχολείο με ένα καλόγουστο και με νόημα, σύγχρονο graffiti.

1.Πώς και από πού εμπνευστήκατε το θέμα;

Είχαμε πάει σε μία έκθεση τέχνης και αυτό το σχέδιο μας τράβηξε την προσοχή, οπότε αποφασίσαμε να διακοσμήσουμε έναν τοίχο του σχολείου μας με αυτό.

2.Τι αντιπροσωπεύει για εσάς;

Το συγκεκριμένο σχέδιο μας φέρνει αναμνήσεις απ’ την παιδική μας ηλικία καθώς ήταν ένα από τα αγαπημένα μας επιτραπέζια.

3.Θα θέλατε να περάσετε κάποιο κοινωνικό μήνυμα μέσα από το σχέδιό σας;

Στο σχέδιο απεικονίζεται ο χαρακτήρας της Monopoly που κρατάει μια σακούλα λεφτά απομακρύνοντας την γιατί τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.

4.Θα το ακολουθούσατε στο μέλλον ως επάγγελμα και αν ναι, γιατί;

Θα μας ενδιέφερε να ασχοληθούμε με αυτό επαγγελματικά όμως η τέχνη του graffiti δεν έχει καλλιεργηθεί στην Ελλάδα, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε από αυτό, οπότε θα το συνεχίσουμε ως hobby.

5.Πιστεύετε ότι το graffiti έχει απήχηση περισσότερο στους νέους παρά στις μεγαλύτερες ηλικίες;

Σίγουρα ναι, καθώς οι μεγαλύτεροι το αντιλαμβάνονται ως βανδαλισμό δημοσίων χώρων, ενώ εμείς το αντιμετωπίζουμε ως ένα είδος τέχνης.

6.Έχετε κάνει κι άλλα graffiti εκτός σχολείου;

Ναι, τα οποία απεικονίζουν αγαπημένα μας σχέδια όπως το λογότυπο της ομάδας μας κ.τ.λ.

7.Πόσο χρόνο αφιερώσατε για αυτό το σχέδιο;

2,5 ώρες, όμως υπάρχουν και σχέδια που μας παίρνουν μέχρι 4 ώρες.

8.Πώς λειτουργεί η τέχνη στην ψυχολογία σας;

Μας ευχαριστεί γιατί είναι πιο ωραίο να περνάμε από έναν δρόμο ο οποίος θα έχει αναμνήσεις ανθρώπων και όμορφα σχέδια παρά από έναν μονόχρωμο, μουντό τοίχο.

9.Σκοπεύετε να κάνετε κι άλλα σχέδια στο χώρο του σχολείου;

Θα θέλαμε πολύ, όμως υπάρχουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι μας εμποδίζουν. Αρχικά, ένας κύριος παράγοντας είναι το οικονομικό θέμα, καθώς για μία τέτοια ζωγραφιά χρειάζονται υλικά, χρώματα, κ. λ. π. Επίσης, θα πρέπει να μας δοθεί άδεια από τη διεύθυνση.

10.Σας έχει τύχει ποτέ κάποιο περιστατικό ενώ σχεδιάζετε;

Ήμασταν σε ένα πάρκο και κάναμε graffiti πάνω σε ένα εγκαταλελειμμένο φορτηγό, μέχρι που πέρασε η αστυνομία και μας κυνήγησε. Παρ’ όλα αυτά καταφέραμε να ξεφύγουμε.

Ευχαριστούμε  για τον χρόνο σας! Μακάρι να κάνετε κι άλλα  σχέδια στο μέλλον.

απόδραση στην Ελευσίνα.....

ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ

Επιμέλεια: Παντρά Κ., Μανίκα Σ.

                Στις  15 Οκτωβρίου   εμείς, οι 86 μαθητές της  Α’ Λυκείου,  πραγματοποιήσαμε την πρώτη σχολική εκδρομή για τη σχολική  χρονιά2019-20. Είχαμε την χαρά να επισκεφτούμε τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Στην ξενάγησή μας  στο χώρο είχαμε ως ξεναγό τον καθηγητή μας και Θεολόγο, κο Λεβογιάννη και συνοδούς τους: κα Αβούρη, κο Ντουσάκη, κο Τάτσιο και τον διευθυντή του σχολείου μας, κο Ευθυμιάδη.

                Ο κος Λεβογιάννης μας μίλησε για την ιστορία της αρχαίας Ελευσίνας, όπως επίσης και για τα Ελευσίνια μυστήρια. Πιο συγκεκριμένα, μας πληροφόρησε για τις αντιλήψεις τις των αρχαίων Ελλήνων για τον Κάτω Κόσμο, αλλά και για την επικοινωνία με χαμένα αγαπημένα πρόσωπα που είχαν οι άνθρωποι μέσω ενός βράχου. Κάτω από τον βράχο αυτό υπήρχε η πεποίθηση ότι βρισκόταν ο Άδης.

                 Έπειτα, κατευθυνθήκαμε προς το αρχαιολογικό μουσείο, όπου είδαμε διάφορα ευρήματα του χώρου που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μας προκάλεσε το γεγονός πως είδαμε τα οστά ενός μικρού παιδιού, κάτι που η πλειοψηφία των μαθητών δεν είχε ξαναδεί σε κάποιο μουσείο.

                Κλείσαμε την απόδραση αυτή με μία βόλτα στην παραλία της Ελευσίνας απολαμβάνοντας  το ζεστό ήλιο και το περίεργο τοπίο της πόλης, που συνδυάζει  τα ναυπηγεία και τα παλαιά εργοστάσια σε συνδυασμό με τον αρχαιολογικό χώρο και τη θάλασσα!  

αθλητικές δραστηριότητες

Πεζοπορία στον καυτό ήλιο!

 Στάση Α. , Σώζου Β. , Τριάντου Η. , Τζίτζος Σ.

                Στις 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα Παρασκευή, με αφορμή την σχολική ημέρα αθλητισμού στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκαν διάφορες αθλητικές δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, τα παιδιά είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα σε μπάσκετ ή βόλεϊ στον χώρο του σχολείου, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ του σχολείου μας και του Πειραματικού Λυκείου και σε πεζοπορία στο κοντινό μας πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», η οποία ήταν και η δική μας επιλογή.

                Έτσι λοιπόν, οι «τυχεροί» μαθητές που επιλέξαμε την πεζοπορία, 147 στον αριθμό, είχαμε

τη δυνατότητα να απολαύσουμε μία διαδρομή 4,5 χιλιομέτρων με τη συντροφιά ενός καυτού καλοκαιρινού ήλιου. Βέβαια, σημαντική ήταν και η παρουσία των καθηγητών μας, οι οποίοι διοργάνωσαν τον περίπατο και ήταν εκεί για το οτιδήποτε θα μπορούσε να είχε συμβεί. Παρόλο που ήταν αρκετά κουραστικό για μας, τους μαθητές, (1,5 ώρα περπάτημα) μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά με την φύση και τον αθλητισμό, μιας και αυτό ήταν το πνεύμα της ημέρας.

                Μέσα από αυτό το πρόγραμμα χαλαρώσαμε και εκτονωθήκαμε καθώς ήταν κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο και κουραστικό και καθημερινό μάθημα στις τάξεις. Επίσης συνειδητοποιήσαμε την αξία και τα οφέλη του σχολικού αθλητισμού σε συνδυασμό με το ομαδικό πνεύμα στη σωματική και ψυχική υγεία των μαθητών. Καταληκτικά, ακόμη και αν αυτή η ιδέα φάνταζε κουραστική και βαρετή για τους πιο πολλούς από μας, στο τέλος αυτό που μας έμεινε περισσότερο ήταν οι αστείες στιγμές με τους συμμαθητές μας και ένας κουβάς ιδρώτα!

Αποχαιρετιστήρια εκδήλωση

Έλα να κάνουμε γιορτή…

Επιμέλεια: Πλαφουντζή Μαρία

        Άλλη μία σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Μία χρονιά γεμάτη από στιγμές, χαρές, λύπες, άγχη αλλά και πολύ γέλιο. Μία χρονιά η οποία έμελλε να κλείσει με τον πιο ωραίο τρόπο… Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη πλέον καλοκαιρινή γιορτή, η οποία είχε μουσικό-χορευτικό περιεχόμενο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

        Όλα ξεκίνησαν όταν το μουσικό συγκρότημα του σχολείου, «Η κομπανία του 3^ου», ανέβηκε στη σκηνή. Ναι, μάλιστα. Η γιορτή άρχισε με τραγούδι, την επιμέλεια του οποίου είχε ο κύριος Τσάκαλος. Με το σύνθημα «Απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι» ανέβηκαν οι μαθητές, υποσχόμενοι να χαρίσουν στους καλεσμένους μία μοναδική βραδιά. Και το έκαναν! Τραγούδια κάθε λογής κι ερμηνείες με πάθος, κέφι αλλά και συγκίνηση, φρόντισαν να ζεστάνουν το κλίμα και να προϊδεάσουν για την συνέχεια.

       Έπειτα, ακολούθησε η απονομή των αναμνηστικών στους μαθητές της τρίτης τάξης. Οι μαθητές, μέσα σ’ ένα κλίμα συγκίνησης, αφού παρέλαβαν τα αναμνηστικά τους, έβγαλαν μια ομαδική φωτογραφία, έχοντας συντροφιά την Άννα Βίσση να τους τραγουδά για τα «μαθητικά τα χρόνια».

    Σειρά είχε ο χορός. Το χορευτικό πρόγραμμα ήταν μια αναδρομή στην ιστορία  του ελληνικού τραγουδιού από την δεκαετία του 1930 μέχρι και σήμερα. Οι μαθητές ξεκίνησαν με ανάλαφρα βαλς, ενώ η κυρία Κατσαρού, η  υπεύθυνη του προγράμματος, στο ενδιάμεσο, έκανε μικρές αναφορές για τις δεκαετίες, τα γεγονότα που συνέβησαν και τα είδη των τραγουδιών που κουβαλούσαν μαζί τους. Οι μαθητές, με παρέα τα πιο παλιά ως τα πιο σύγχρονα τραγούδια, χόρεψαν σέικ, συρτούς, παραδοσιακά μέχρι και λάτιν. Ακόμα και οι καλεσμένοι, συνεπαρμένοι από το κέφι της γιορτής συμμετείχαν στον χορό. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε και την συμμετοχή περσινών μαθητών, οι οποίοι έβαλαν με την σειρά τους, την δική τους πινελιά.

      Το γλέντι ωστόσο δεν σταμάτησε εκεί. Το μεταμεσονύχτιο ξεφάντωμα που ακολούθησε, βρήκε μαθητές, καθηγητές και καλεσμένους να χορεύουν και να τραγουδούν, σε μία γιορτή που φαινόταν να μην έχει τέλος. Τσιφτετέλια, ζεϊμπέκικα, ικαριώτικο κι ένα εντυπωσιακό κότσαρι, έκλεισαν αυτήν την όμορφη βραδιά.

     

      Οι πρωτεργάτες της γιορτής αυτής, ο κύριος Τσάκαλος και η κυρία Κατσαρού έλαβαν με την σειρά τους αναμνηστικά δώρα από τους μαθητές της Γ’ τάξης για όλα αυτά που τους πρόσφεραν αυτά τα τρία χρόνια.

   Όμως, όπως όλα τα καλά, έτσι κι αυτό, δυστυχώς κάποτε τελειώνουν. Ήταν μια υπέροχη γιορτή. Όχι γιατί είχε τις τέλειες φωνές ή τους τέλειους χορευτές. Αλλά γιατί είχε υπέροχους ανθρώπους. Ανθρώπους πρόθυμους, ανθρώπους που έκαναν αυτό που αγαπούσαν ή που αγαπούσαν αυτό που έκαναν. Ανθρώπους που πραγματικά χαίρονταν για όλο αυτό το μουσικό-χορευτικό παραλήρημα και αποτυπωνόταν στο πρόσωπό τους. Και κάπως έτσι έμελλε να κλείσει η φετινή χρονιά. Πλάθοντας τις αναμνήσεις των μαθητών για το κεφάλαιο «σχολικά χρόνια».

Εμείς, οι δημοσιογράφοι....

Εκδρομή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

 Επιμέλεια: Μπαμπανίκα Φανή

        Στις  17 Απριλίου η δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου μας πραγματοποίησε μια εκδρομή στο Πάντειο πανεπιστήμιο έτσι ώστε όχι μόνο να πληροφορηθούμε για τις σχολές του, αλλά και για να πάρουμε μια γεύση για την μετέπειτα ζωή μας ως φοιτητές.

     Μετά από μια ευχάριστη διαδρομή στο πούλμαν με τραγούδια, φτάσαμε στον χώρο του πανεπιστημίου όπου και μας έκανε μεγάλη εντύπωση η αρχιτεκτονική και ο κήπος του που αποτελούνταν από κάθε λογής φυτά. Με συνοδεία  καθηγήτριας που δίδασκε εκεί οδηγηθήκαμε σε μια μεγάλη αίθουσα με μεγάλες ζωγραφικές συνθέσεις ανδρών της αρχαιότητας στον μεγαλύτερο τοίχο. Στην αίθουσα αυτή μας ανέλυσε για τις σχολές που απαρτίζουν το Πάντειο και τα επαγγέλματα που μπορεί κανείς να ακολουθήσει  αποφοιτώντας από αυτές.

       Αργότερα ανεβήκαμε στον δεύτερο όροφο στον οποίο βρισκόταν το μουσείο του πανεπιστημίου. Εκεί μάθαμε για την ιστορία του, για το πότε και από ποιους ιδρύθηκε και γενικότερα για την όλη πορεία του ανά την πάροδο των χρόνων. Είχαμε μάλιστα την τύχη να δούμε διάφορα αντικείμενα όπως φωτογραφίες και πορτραίτα ανθρώπων που συμμετείχαν ενεργά στην ίδρυσή του, παραδοσιακές στολές καθώς και πτυχία φοιτητών από τα χρόνια εκείνα. Ένας άλλος χώρος του μουσείου  αναπαριστούσε την αίθουσα συνεδριάσεως του Παντείου  της εποχής εκείνης. 

    Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την βιβλιοθήκη του κτηρίου στην οποία ο αρμόδιος  μας ενημέρωσε για τα βιβλία που την πλαισιώνουν και τα sites μέσω των οποίων μπορεί κανείς να δει την υφιστάμενη βιβλιογραφία.  Επιπλέον, μας υπέδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορούν οι φοιτητές να δανείζονται βιβλία από την βιβλιοθήκη καθώς και τον τρόπο λειτουργίας αυτής.  Κατά την έξοδο μας από τον χώρο της βιβλιοθήκης ο βιβλιοθηκονόμος έχοντας για βοηθό μιας συμμαθήτριά μας, μας έδειξε πως μπορεί κανείς να εκτυπώσει και να βγάλει φωτοτυπίες όπως και πως μπορεί να ενεργοποιηθεί ο συναγερμός σε περίπτωση που παρθεί ένα βιβλίο χωρίς άδεια.

    

   Αφού κάναμε ένα γρήγορο διάλειμμα στο κυλικείο, προχωρήσαμε προς το αμφιθέατρο για ένα μάθημα δημοσιογραφίας. Το θέμα του μαθήματος ήταν η γλώσσα και οι χρήσεις που έχει αυτή ανάλογα με την εκάστοτε περίσταση. Η αμεσότητα του καθηγητή μας συνεπήρε τόσο που όλοι παρακολουθούσαμε με μεγάλη προσήλωση. Με σκοπό να κάνει το κοινό του να κατανοήσει το μάθημα ανέφερε ορισμένα παραδείγματα όπως ποιήματα του Καβάφη, ομιλίες του πρωθυπουργού ακόμη και στήλες περιοδικών.

      Η εκδρομή μας είχε φτάσει πλέον στο τέλος της. Η επίσκεψη μας στο πανεπιστήμιο, μας έκανε να αντιληφθούμε την μεγάλη διαφορά μεταξύ του να είσαι μαθητής και φοιτητής. Πολλοί φανταστήκαμε τον εαυτό μας ως φοιτητές και μας δημιουργήθηκε ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη να κάνουμε κάτι που θα μας αρέσει πραγματικά και θα συμβάλλει στην διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων μας καθώς και στην ολοκλήρωση του χαρακτήρα μας.