Άνθρωποι και ζώα, μία σχέση αγάπης και φροντίδας...

 Από τη Λάριζα Στ. – Μ.

Το πρωί της Τρίτης 10 Δεκέμβρη, οι μαθητές και οι μαθήτριες του τμήματος Β2 του Λυκείου μας, με συνοδούς την κ. Κατσαρού και την κ. Καραμάνη, συγκεντρωθήκαμε στον εσωτερικό χώρο του σχολείου μας, με σκοπό την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής δράσης που είχε ως προορισμό το  Φιλοζωικό Σύλλογο στη Νέα Φιλαδέλφεια στο Άλσος. Όλοι οι μαθητές ήταν ευδιάθετοι και έτοιμοι για την αρχή αυτής της εκδρομής!!

Η μετάβαση από το σχολείο μας προς το Άλσος ήταν πεζή και η πορεία διήρκησε περίπου 40 λεπτά. Το περπάτημα μέσα στο Άλσος, μας έβγαζε την αίσθηση της φρεσκάδας και καθαρού οξυγόνου λόγω των πολλών δέντρων και φυτών που υπήρχαν τριγύρω. Λες και βρισκόμασταν σε παραμύθι. Μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας, παρατηρήσαμε το χώρο γύρω μας. Υπήρχαν πολλά αδέσποτα σκυλάκια και κουτάβια μέσα στα κλουβιά τους, που άλλα ήταν ήρεμα, άλλα ήταν πιο ζωηρά.

Στη συνέχεια, ανέλαβε να μας μιλήσει η υπεύθυνη του Φιλοζωικού Συλλόγου, συγκεκριμένα για τα αδέσποτα, εξηγώντας μας τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που βρεθεί ένα αδέσποτο στον δρόμο μας και πώς να δράσουμε. Μας είπε για την στείρωση των σκυλιών και πόσο σημαντικό είναι, έτσι ώστε να αποφεύγουν τον κίνδυνο καρκίνου και πολλές άλλες ασθένειες που μπορεί να προκαλέσει στο σκυλί. Μας ανέφερε επίσης για την υιοθεσία και όλη της τη διαδικασία, πως είναι πολύ πιο δύσκολη από όσο νομίζουμε και ο ιδιοκτήτης πρέπει να είναι πολύ υπεύθυνος για να κάνει αυτό το μεγάλο βήμα. Επίσης υπήρχαν εθελόντριες και εθελοντές στο χώρο του Φιλοζωικού Συλλόγου, όπου πήγαιναν και παρείχαν τις κατάλληλες βοήθειες με τα αδέσποτα. Καθαρίζουν, τους πηγαίνουν φαΐ και νερό και ύστερα τα βγάζουν από το κλουβί τους για την καθιερωμένη τους βόλτα.

Τέλος, η κυρία μας ξενάγησε στον υπόλοιπο χώρο δείχνοντάς μας τα αδέσποτα ένα-ένα λέγοντας μας την ιστορία του καθενός και πως κατέληξαν εκεί. Απ’ έξω από το κάθε κλουβί είχε ένα ταμπελάκι με το όνομά τους. Τα σκυλάκια ήταν όλα χαρούμενα. Άλλα με ένα χαμόγελο και άλλα γαβγίζοντας και κουνώντας την ουρά τους. Η υπεύθυνη εκτός από την ιστορία τους μας έδειξε και τον τρόπο που πρέπει να χαϊδεύουμε τα αδέσποτα, όταν δεν μας ξέρουν, διότι η κάθε κίνηση από εμάς προς αυτά έχει μία σημασία. Σε κάποια επίσης σκυλάκια μας άφησαν να τα βγάλουμε και βόλτα στον χώρο με το λουρί τους.

Μόλις τελειώσαμε αυτή την ωραία βόλτα μας, οι καθηγήτριες που μας συνόδευαν μας άφησαν ελεύθερους για μία βόλτα με τους φίλους μας στη Φιλαδέλφεια, αφού μας απέμενε ένα χρονικό διάστημα μέχρι να επιστρέψουμε στο σχολείο.

Κλείνοντας, η εκπαιδευτική αυτή δράση μας έμαθε πολλά πράγματα.  Και  σε μάς τους μαθητές αλλά και στους καθηγητές. Ήταν ένας τρόπος να μας κάνει να καταλάβουμε την αξία των ζώων και πόσο σημαντικό είναι να τα προστατεύουμε από κακές επιδράσεις και συνθήκες διαβίωσης,  που μπορεί να βρίσκονται. Με λίγα λόγια ζήσαμε μια φανταστική και αξέχαστη εμπειρία γεμάτη γνώσεις και ερεθίσματα για αλλαγή στον τρόπο σκέψης πάνω σε αυτό το θέμα. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο μπορεί να προσφέρει μία στέγη, λίγη τροφή, μία αγκαλιά σ’ αυτές τις αθώες ψυχούλες.