… στο δρόμο προς το Πολυτεχνείο

 Επιμέλεια: Λαμπρινή Μπενάρδου

Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου  δεκατρείς  μαθητές από την ομάδα Θετικών Σπουδών επισκεφτήκαμε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Συνοδοί καθηγητές ήταν η κ. Αμπραχίμ Κυριακή και ο κ. Καλαμπόκης Ηλίας. Αρχικά, ξεκινήσαμε την επίσκεψη μας στον χώρο της Βιβλιοθήκης που διαθέτει το ΕΜΠ. Η Βιβλιοθήκη κατασκευάστηκε και εγκαινιάσθηκε το 2000 και ήταν η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη των Βαλκανίων εκείνη την  εποχή. Απαρτίζεται συνολικά από επτά ορόφους εκ των οποίων μόνο οι τρεις είναι προσβάσιμοι για το κοινό.

Στο ισόγειο βρίσκονται περιοδικά σχετικά με τα μαθήματα κυρίως των σπουδαστών του Πολυτεχνείου καθώς και Διδακτορικές διατριβές, Μεταπτυχιακές & Διπλωματικές εργασίες φοιτητών, οι οποίες χρονολογούνται μέχρι και το 2005 περίπου. Περιοδικά και Εργασίες νεότερων χρόνων διατίθενται ηλεκτρονικά στους φοιτητές. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν θέσεις ατομικής μελέτης και διάφορα βιβλία. Στο δεύτερο όροφο βρίσκονται τα βιβλία κύριας συλλογής τα οποία είναι αριθμημένα σύμφωνα με ευρωπαϊκούς κανόνες και μπορούν φοιτητές να δανειστούν ή και να διαβάσουν ατομικά ή κατά ομάδες στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Τα βιβλία που υπάρχουν είναι στην πλειοψηφία τους στην Αγγλική Γλώσσα, κάποια στα Ελληνικά, ενώ μια μικρή μερίδα βρίσκεται και στα Γερμανικά. Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα για να ζητήσουν την μετάφραση βιβλίων, όπως επίσης και τον διαδανεισμό, δηλαδή την παραλαβή βιβλιογραφικού υλικού το οποίο δεν περιλαμβάνεται στις συλλογές της Κεντρικής Βιβλιοθήκης ή των τομέων του Ε.Μ.Π. και βρίσκεται σε βιβλιοθήκες του εσωτερικού και εξωτερικού και συγχρόνως τις προμηθεύει με δικό της υλικό. Η βιβλιοθήκη, ακόμη, διαθέτει και μια μεγάλη συλλογή από ιστορικά βιβλία, η οποία δεν είναι προσβάσιμη στο ευρύ κοινό, λόγω φόβου καταστροφής τους και για αυτό βρίσκεται εν ενεργεία ένα μεγάλο πρόγραμμα ψηφιοποίησής τους.

Έπειτα, μας έγινε μία παρουσίαση σχετικά με την δομή του ΕΜΠ και αναλύθηκαν οι 9 σχολές του. Αρχικά, μας εξήγησαν ότι το ΕΜΠ βρίσκεται ανάμεσα στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, σύμφωνα με διεθνή Ranking, και πιο συγκεκριμένα η σχολή Πολιτικών Μηχανικών ήταν πέμπτη στον κόσμο μέχρι πρότινος και φέτος κατέκτησε την 4^η θέση στον κόσμο! Σχετικά με τα εννέα τμήματα, αυτά είναι: Πολιτικοί Μηχανικοί, Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών, Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, Χημικοί Μηχανικοί, Αγρονόμοι και Τοπογράφοι Μηχανικοί – Μηχανικοί Γεωπληροφορικής, Μηχανικοί Μεταλλείων – Μεταλλουργοί, Ναυπηγοί Μηχανολόγοι Μηχανικοί και το τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών. Για το κάθε τμήμα ξεχωριστά αναλύθηκαν οι τομείς που μπορούμε να ασχοληθούμε με την αποφοίτησή μας από κάποιο τμήμα, τα μαθήματα που θα συναντήσουμε κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής μας πορείας που έχουν κυρίως Μαθηματικό, Φυσικό και Μηχανολογικό υπόβαθρο. Γενικά, μας εξήγησαν ότι οι απόφοιτοι όλων των σχολών έχουν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και επειδή είναι 5ετής η φοίτηση, το πτυχίο είναι πιο υψηλά σε επίπεδο σε σχέση με των υπολοίπων 4ετους φοίτησης ΑΕΙ (επίπεδο σχεδόν Master’s).

Στην συνέχεια οδηγηθήκαμε σε ένα εργαστήριο των Πολιτικών Μηχανικών, το εργαστήριο Μεταλλικών Κατασκευών. Εκεί ο υπεύθυνος του εργαστηρίου, κ. Λιγνός Ξενοφών, μας παρουσίασε ειδικότερα την δουλειά ενός Πολιτικού Μηχανικού και έπειτα από την θεωρία περάσαμε στην πράξη! Χωριστήκαμε σε ομάδες των επτά ατόμων και βάλαμε τα απαραίτητα προστατευτικά κράνη. Υπήρχαν οι ομάδες οι λευκοί (λόγω των άσπρων κρανών) και οι πολύχρωμοι (λόγω των κόκκινων και κίτρινων κρανών). Η κάθε ομάδα σε την βοήθεια δυο ατόμων – βοηθών του εργαστηρίου ξεκινήσαμε για την κατασκευή πλαισίων σε μικρότερη κλίμακα από τα κανονικά, τα οποία βοηθούν στην στελέχωση και στην αντοχή ενός κτηρίου. Βοηθούν, δηλαδή στην στήριξη του κτηρίου από την κατάρρευση από βάρος λόγω φορτίων. Έτσι, με την συναρμολόγηση σε κάθε στάδιο μας εξηγούσαμε τι έπρεπε ακόμα να προσθέσουμε στην μεταλλική κατασκευή ώστε να είναι πιο σταθερή. Αρχικά, είχαμε δύο άξονες που τους συνδέσαμε μεταξύ τους, μετά προσθέσαμε στα πλάγια ένα κατασκεύασμα από μέταλλα σε σχήμα ενός Χ για να αυξήσουμε την σταθερότητα. Τέλος, στην οροφή συνδέσαμε τα κατάλληλα μεταλλικά δοκάρια και έπειτα επιφάνειες που την καλύπτουν και με αυτό το τρόπο μεγιστοποιήσαμε την δυνατή αντοχή.

Τελευταίος σταθμός μας ήταν το κυλικείο του τμήματος στο οποίο αφού ξεκουραστήκαμε λίγο βρήκαμε, μετά και από παραίνεση της κ. Αμπραχίμ, την κατάλληλη ευκαιρία για να συνομιλήσουμε με δύο φοιτητές. Ήταν πρωτοετείς και έτοιμοι για να μπουν για μάθημα στο αμφιθέατρο της σχολής. Μας εξήγησαν πόσο πολύ τους άρεσε η σχολή έστω και από το πρώτο εξάμηνο και μας έδωσαν τις απαραίτητες και τελευταίες συμβουλές για να έχουμε τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Ας μην ξεχνάμε έχουν μείνει ακόμη δύο μήνες! Έτσι, μας βοήθησαν να κατευνάσουμε το άγχος μας και να πιστέψουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και εμείς…  Ήταν μία αξέχαστη εμπειρία και θα μείνει αξέχαστη στην μνήμη μας!